آقازاده‌ای که روشنی چشم امام (ره) بود

سحرگاه یکم آبان سال ۱۳۵۶ خبری تکان‌دهنده همه را غافلگیر می‌کند؛ درگذشت آیت‌الله حاج‌آقا مصطفی خمینی، فرزند ارشد امام خمینی. مرگی مشکوک و ناگهانی در ۴۷ سالگی. شاهدان متعددی که بالای سر جنازه ایشان حاضر بودند، شهادت می‌دهند که لکه‌های سبزرنگی بر قسمت‌های مختلف بدن ایشان ظاهرشده بود که حکایت از مسمومیت ایشان داشت. جنازه ایشان پس از غسل با آب فرات و طواف در عتبات مقدسه کربلا، در نجف تشییع و پس از اقامه نماز توسط حضرت آیت‌الله خوئی در جنب ایوان حرم امیرالمؤمنین علیه‌السلام دفن شد.

راهپیمایی اربعین امسال نیز همچون سال‌های گذشته در شکوه و امنیت برگزار شد. برخی گزارش‌ها حاکی است حدود چهار میلیون ایرانی در این مراسم معنوی و جهانی حضور پیدا کردند

پیاده روی جاماندگان اربعین به روال سال های گذشته از مبادی و مسیرهای تعیین شده به مقصد حرم مطهر حضرت عبدالعظیم حسنی (س) در تهران آغاز شد.

آیت‌الله قائم‌مقامی گفت: در اربعین الگوی نظام آینده جهان اعلام شده و خدا با برپایی این صحنه با بندگان خود به‌زبان صحنه سخن گفته که "ای انسان‌ها، اگر می‌خواهید بدانید نظام آینده چگونه است باید آن را در اربعین جست‌وجو کنید".

تبدیل اربعین به مناسکی جهانی با فراگیر شدن این رویداد به کشورهای منطقه و نیز حضور غیرمسلمانان در این همایش عظیم، ابعاد تازه ای به این مناسک می بخشد.

پیاده‌روی اربعین عمری دراز دارد. سیری در احادیث به‌جامانده از ائمه اطهار (ع) نشان می‌دهد، توصیه‌های فراوان و مؤکدی در این زمینه وجود داشته و بی‌شک شیعیان به این سنت حسنه پایبند بوده‌اند.

«فکر و اندیشه»، مهم‌ترین و اصلی‌ترین وجه تفاوت انسان با سایر مخلوقات خداوند است و اگر قوه اندیشه را از آدمی بگیرند، تفاوتی با دیگر مخلوقات نخواهد داشت و اساساً اینکه اگر انسان را «اشرف مخلوقات» نامیده‌اند، به خاطر همین نعمت فکر و اندیشه است.

در تاریخ مکتب شیعه و در میان ائمه معصوم علیهم‌السلام، وجود مقدس و نورانی چهارمین امام شیعیان حضرت زین‌العابدین امام سجاد (ع) نقشی ممتاز و حساس را ایفا کرده است.

نتایج یک پژوهش علمی نشان می‌دهد که با ۹۵ درصد اطمینان، میزان شادکامی افرادی که در پیاده‌روی اربعین شرکت کرده‌اند، بیشتر از افرادی است که هرگز در پیاده‌روی اربعین شرکت نکرده‌اند.

خانواده مهم‌ترین پایگاه تربیتی هر انسان است؛ اگرچه مدرسه و محیط هم در کنار خانواده، تاثیر بسزایی در رشد و تعالی افراد دارد، اما هیچ‌کس نمی‌تواند نقش خانواده را در سرنوشت و مسیری که انسان به سمت تعالی یا ضلالت می‌رود، انکار کند.